Als mijn moeder de deur sluit
en de duizend dingen
van de dag verdwijnen
trek ik het laken over mijn gezicht
ruik eerst de kast en dan bloemen
door het grijs zie ik nog licht
door het raam hoor ik nog stemmen
van buurjongens op het veldje
ik bijt mijn nagels
enig kind dat slapen moet.
 |
| Enig kind dat slapen moet |
