Vasthouden
Drie kinderen zo eigen op de gestreepte bank
zie hun jonge gezichten glad nog
verwachtingsvol
vol spanning hun ogen
een UFO op tv en buitenaardse wezens
de kleinste eet een peer en past
mijn slippers
Buiten in de warme regen
het oudste kind
dat zijn rust niet meer vindt
in het huis op de bank met die UFO’s
De natte zomer van 2011 is zo mooi dat ik
hem alleen maar even
wil vasthouden.
In de hangmat
Mag ’t altijd zo blijven?
mag ’t altijd zomer blijven?
met z’n drieën in de hangmat
lange lome middag
geen geluiden van de mensen
uit de buurt alleen
het zoemen van de vliegen
en het kletsen van mijn kindjes
mag ’t altijd zo blijven
in de hangmat met
mijn lieve Finn van acht en mijn
lieve Pip van twee
Ik soezel en doezel en zie
de tuin van de andere kant
een spinnewebje onder de trampo
en de punten van de corniferen
hoog in de lucht
schommel schommel
kleine dromen in de middag
over kleine mooie dingen
bramentijd en bramensap
en een atalanta vlinder
rustend en klein
in alle grootsheid.
Betoverd
Zo moet ‘t altijd blijven
zomer moet ’t altijd blijven
jongens maken toverstokken
in de warme zomertuin
en wisselen toverspreuken uit
meisje doet haar havaianas weer uit
terwijl ze met haar hoepel
- terug van weggeweest -
de schuur uit komt
scharrelen
Betoverd is deze middag
meisje ruikt lekker naar babybad
grote en kleine blonde neef
en mijn eigen lange slungel
hebben het warm, rode konen
Misschien zet ik zo
het badje wel op.
