Kleine oma

1940

Met de baby in haar

stijf verkrampte armen
zat ze op de trap
hoorde de bommen vallen
in haar hart
haar stad 
vroeg zich af waarom
alles was uiteengevallen
haar bruidegom
haar leven
in stukken.

Een kleine hand
raakte even haar wang.

Dientje

In pannen geroerd,

wassen gehangen,
boten bestuurd,
kleinzoons opgevangen.

Gelachen om fratsen,

die lach hoor ik nog,
een baby gekregen,
in wereldoorlog.

Pension gerund,

in moeilijke tijden,
de liefde ontmoet,
soms bitter, meest zoet.

Het leven was rijk,

totdat Ko vertrok,
de lol was eraf,
langzaam tikte de klok.

de wijzers gaven aan
dat het tijd was om te gaan.