vanuit mijn bed
in de lucht zalmroze
grijze vegen gezet
Vijf vierkante doeken
en slechts mijn oog
kan ze zien niet kopen
de prijs is te hoog
Geen schilder geschilderd
Geen kwast kwam erbij
Deze avond expositie
slechts geopend voor mij
Ik mag ze bekijken
de wereld slaapt door
Ik hoor naast me
zacht gesnurk in mijn oor
Mijn ogen zijn zwaar
ik wil ze niet sluiten
de kunst zal verdwijnen
van binnen naar buiten
Toch wint de slaap nu
wat me zeer spijt
Het vijfluik hangt nu
in het museum van de
verleden tijd.
