al ben je nu al lang een vrouwik zie altijd het kind in jou
sprietig, dapper, onvervaard
heel klein hartje
paardenstaart
ik zie de doosjes in onze winkel
die ik verkocht
en jij aan mij
en o mijn god wat waren we blij
ik zie de schriftjes in onze school
waar ik de juf was
en jij het kind
en o mijn god wat waren we blind
het zou voor altijd zomer zijn
wij altijd samen
altijd klein
dat was niet zo
we werden oud
hebben ons eigen leven gebouwd
toen in dit dorp
de reünie
met de vrouw waar ik het kind in zie
soort Pippi Langkous
maar dan blond
waar een schorrig stemgeluid uit komt
nog steeds dat kind in jou en mij
ons jonge leven komt voorbij
en o mijn god wat waren we blij
dag sprietig kind
dag zus van mij
Dit gedicht heb ik geschreven voor mijn zusje Suzanne. Op 22 maart 2012 is ze 40 geworden.
