Het was ook donderdag en ook zomers warm.
24 mei 2007, de geboorte- en sterfdag van ons vierde kind, een meisje:
Mijn Lieve, roepnaam Mijntje, 623 gram.
Twee gedichtjes; één over Mijntje en één over Pippa Quinta.
Het meisje dat twee jaar later 'toch nog' kwam.
Te klein
het kindje zo klein
kon mijn dochter niet zijn
Mijntje – mijn
als
een popje zo stil
in
een mandje
ooit
liep ik
met
mollige benendoor grasvelden
plukte bloemen
voor mijn popje dat
nooit huilde
nooit sprak
zong zachte liedjes
nu
slechts tranen
voor
haarmijn popje
zo te stil
zo te klein
Toch nog
de pot op de tuintafel
heeft er genoeg van
het meisje dat
toch nog kwam
vult mijn dagen
stukjes appel
boterham
waarom heb ik nog zoveel vragen
over madeliefjes die je plukt
en het leven uit mij gerukt
blijven aan mijn hersens knagen
de zon schijnt
en het is weer mei
het sneeuwt bloesem
dus wees nou blij
viooltjes in je blonde haar
dus laat nu alles maar
wat oma zegt is waar
'meisjes die viooltjes dragen
mag je kussen zonder vragen'
kus-kus-kusje
voor jou
en je zusje
