Warm, het derde kind (voor Finn)

Meestal eten wij wel warm
soms een boterham met iets ertussen
worst ofzo
als mamma weer iets anders doet
dan warm eten maken op haar gasfornuis
een tosti is ook warm zegt ze
of een ei
het is warm bij ons thuis

Meestal is de was nog warm
soms een beetje kreukelig
en stinkig
als mamma weer in de wolken zit
met haar woorden en rijmsels, verhalen
het is toch schoon zegt ze
ga jij het maar
uit de machine halen

Meestal is mijn bad nog warm
soms een beetje lauw
of koud
als mamma er niet bij is
met haar hoofd
mijn zusje is er dan al in geweest en
broers
het is toch water zegt ze
maar
ik mis het schuim een beetje.

Heart to heart goes Lekkerkerk

Op 23 februari gaven wij (Anita, Christianne en ikzelf) alweer onze 5e heart to heart in Lekkerkerk (in de bieb).
Het was weer hartverwarmend.

Bedankt deelnemers voor jullie interesse in ons en elkaar, mooie verhalen, inzichten en levenswijsheid. En niet te vergeten voor de prachtige gedichten.
Jullie weten nu: dichten is leuk en iedereen kan het.

Het was een feest jullie te 'ont' moeten.

Wat ik met de IJssel heb

donkere rivier vol woelig water
waar ik duizend keren langsreed
over de kronkel-slinger-IJsseldijk

van woonwijk naar woonwijk
zonder echt te kijken
ik was fietsers aan 't ontwijken

soms keek ik wél,
naar zomerbootjes met hun blote basten,
vlaggen, waterscooters, -skiërs

naar winterschotsen met hun witte punten,
vastgevroren op 't zwarte waterdiep
ze trekken aandacht die mij eerst ontliep

eens gaf hij magisch licht in januari
het zwarte water vlamde op
verwondering in notendop

op m'n nietige fietsje
met het pontje overvaren
wij kleine mensjes, ervaren

plots z'n macht, z'n kracht
z'n grootte, z'n breedte, z'n rust
van een ander universum bewust

wat is de IJssel verder nog voor mij
meer dan gewoon het water dat er altijd is,
is er meer betekenis?

ik denk ineens weer aan mijn wonder:
hij stroomt voor altijd door het paspoort
van een dochter en een zoon!

geboren aan de IJssel
bijzonder en gewoon


Nu ik polderdichter ben wordt mij regelmatig gevraagd een gedicht over de rivier De IJssel te schrijven. Eigenlijk heb ik er niet zoveel mee, dacht ik.
Totdat ik er wat beter over ging nadenken. Dit gedicht geeft weer wat ik met de IJssel 'heb'.

Een rare dag, écht gebeurd

Toen de bloemkool
onder mijn auto
rolde

Toen mijn man
in pak en das, net thuis
de omgevallen yokidrink
opdweilde

Toen ik kwaad de deur
dichttrok
omdat hij sit-ups deed onder een
nog steeds (!) kapot peertje

Wist ik dat leven
niet zwaar
maar raar is en

lachte ik, eindelijk
om ons, om mezelf