Dertien

de jongen van de fratsen 

de jaszak vol met schelpen

de ronde, lange peuter

met zachte, grote oren

en in zijn kielzog meisjes-meisjes

de jongen van de dansjes

waanzinnige ideeën

een wereldburger via telefoonverkeer

van cupcakes, frikandel speciaal

en altijd weer de meisjes-meisjes

de jongen van de pomp

hij is de John Travolta

hij is Balou de Beer

de grote broer die meespeelt

met zijn speciale meisje-meisje

die jongen werd mijn zoon

op een tweede paasdag in april

milleniumbaby

zo zoet-zo zoet

dertien is hij vandaag

er net tussenin, werd gezongen

lang geleden

precies goed-precies goed

Stoeltjes

Ina Hoeneveld houdt van stoelen. Zowel in haar schilderijen als in haar ruimtelijk werk komen stoelen voor, alleen of in groepen. De stoelen staan symbool voor een persoon, een mens.

Nu is Ina aan een nieuwe uitdaging begonnen. Ze heeft duizend stoelen van klei  gemaakt (van twee tot vijftig cm), die vanaf maart stuk voor stuk een plekje krijgen in de Krimpenerwaard. Als je een stoeltje vindt mag je het verplaatsen of meenemen naar huis. Als je dan maar wel een foto van de stoel in zijn of haar nieuwe omgeving mailt naar Ina: info@atelierlokaal.nl.

De foto's van geplaatste en gevonden stoelen komen op een blog zodat iedereen ze kan volgen: http://www.inahoeneveld.blogspot.nl

Ik vond een stoeltje in de muziektent van Ouderkerk a/d IJssel en samen met Finn vond ik er één op het Spirit-hek. Ze staan nu allebei bij ons thuis in het raamkozijn. Ik schreef er een gedichtje over:

ze laat ze los

haar kinderen

wel duizend

ze moeten gaan

ze vliegen uit

onzeker hun bestaan

waar gaan ze komen

waar gaan ze wonen

gebroken poten

blij gevonden of

stil vergaan

de stoeltjes zijn

op pad gegaan

Lente achter glas

mijn lente is begonnen

ik wist niet waar hij was

ik liep hem maar te zoeken

in de struiken

in het gras

net zat ik in de kamer

en raad eens wie daar was

daar was ineens mijn lente

mijn lente achter glas